არითმია ეწოდება გულისცემის არარეგულარულობას, მკვეთრ აჩქარებას ან შენელებას. არითმია ხდება მაშინ, როცა ელექტრული იმპულსები რომლებიც განაგებენ გულისცემის სიზუსტეს არ ფუნქციონირებენ გამართულად.
ზოგიერთი არითმია აბსოლიტურად უსაფრთხოა. ზოგი კი შესაძლოა სიცოცხლისთვის საშიში მდგომარეობების განვითარების მიზეზი გახდეს.
ხშირად შეიძლება ტაქიკარდია (სწრაფი გულისცემა) და ბრადიკარდია (ნელი გულისცემა) შეიძლება მივიჩნიოთ ნორმად. მაგალითად, გული უფრო სწრაფად სცემს ფიზიკური დატვირთვის დროს, მისი მუშაობა ნელდება ძილისა და მოსვენების პერიოდში, ბავშვების გული უფრო სწრაფად სცემს, სპორცმენების და კარგად ტრენირებული ადამიანების გული კი ნელა.
არითმიების მკურნალობა ხდება როგორც მედიკამენტების, ისე სხვადასხვა პროცედურის დახმარებით, როგორიცა ელექტრონული მოწყობილობების იმპლანტაცია (პეისმეიკერი, დეფიბრილატორი, რესინქრონიზატორი) ან კათეტერული აბლაცია.
ასევე დიდი მნიშვნელობა აქვს რისკ ფაქტორების მართვას, თანმხლები დაავადებების მკურნალობას და ცხოვრების ჯანსაღ წესს.
გულისცემის სიხშირის მიხედვით გამოყოფენ არითმიის ორ სახეს.
- ტაქიკარდია – როცა გული სწრაფად სცემს, გულისცემის სიხშირე 100-ზე მეტია წუთში.
- ბრადიკარდია – როცა გული ნელა სცემს, გულისცემის სიხშირე 60-ზე ნაკლებია წუთში.